Σενάριο Κουκλοθεάτρου:
“Η
Πράσινη Συμφωνία”
Ένα σενάριο, είτε για το κουκλοθέατρο, είτε για θεατρικό παιχνίδι, σχετικό με την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση
ΡΟΛΟΙ:
1.
Νεράιδα της Φύσης, Ανθένια
2.
Μηλιά
3.
Πολυκατοικία
4.
Πορτοκαλιά
ΣΚΗΝΗ
Α’
Σκηνικό:
Είμαστε σε ένα δάσος όπου βρίσκεται το
σπίτι της νεράιδας της φύσης, Ανθένια.
Είναι μια ηλιόλουστη μέρα, ο ουρανός
είναι γαλανός και το δάσος είναι γεμάτο
από όμορφα
και καρποφόρα
δέντρα. Ακόμη, σ’ αυτό υπάρχουν και ζώα
που είναι καλοί φίλοι της Ανθένιας και
των δέντρων. Η Ανθένια συνομιλεί με τη
μηλιά. Πρώτα εμφανίζεται στη σκηνή η
μηλιά και μετά η Νεράιδα Ανθένια. Τη μελωδία που μπορεί να ακούγεται σε αυτήν τη σκηνή, μπορείτε να την βρείτε εδώ
. Η ένταση σιγά – σιγά χαμηλώνει...
-
Ανθένια:
Καλημέρα μηλιά μου! Τι όμορφη που είσαι
σήμερα; (Εμφανίζεται από τη μια άκρη της
σκηνής και κατευθύνεται προς τη μηλιά)
-
Μηλιά:
Καλημέρα Ανθένια μου! Τι έχεις σήμερα;
Μου φαίνεσαι λίγο προβληματισμένη. Έλα
πάρε ένα μήλο, μήπως δεν έχεις φάει καλά;
(Της είπε με τρυφερότητα)
-
Ανθένια:
Όχι σ’ ευχαριστώ μηλιά μου, αλλά έχω
φάει. (Είπε στεναχωρημένη)
-
Μηλιά:
Τότε τι είναι αυτό που σε προβληματίζει
και σε στεναχωρεί; (Ρώτησε με ηρεμία)
-
Ανθένια:
Ένα πουλάκι που πετούσε πάνω από την
πόλη μου είπε ότι οι πολυκατοικίες δεν
κράτησαν την συμφωνία τους, και έδιωξαν
όλα τα δέντρα από αυτή. (Είπε με ύφος
λυπημένο)
-
Μηλιά:
Αυτό είναι τρομερό! Κάνε κάτι σε παρακαλώ
νεράιδα μου. (Είπε με ανησυχία και φόβο)
-
Ανθένια:
Έχεις δίκιο! Φεύγω αμέσως. (Απομακρύνεται
από την σκηνή. Ακούγεται ήχος από
κελάιδισμα πουλιών)
ΣΚΗΝΗ
Β’
Σκηνικό:
Το σκηνικό περιλαμβάνει την εικόνα μιας
μεγαλούπολης. Από την δεξιά πλευρά της
σκηνής βρίσκεται ένα τρισδιάστατο
αυτοκίνητο και ένα φανάρι. Στην μέση –
κορυφή του σκηνικού τοποθετείται ο
κατάμαυρος ουρανός και το νέφος εξαιτίας
του καυσαερίου που υπάρχει στις πόλεις.
Από την αριστερή πλευρά τοποθετείται
η πολυκατοικία μας (μαρότα) και εμφανίζεται
η πρωταγωνίστρια μας, η Ανθένια, που
περιπλανιέται στην πόλη σαστισμένη με
το τοπίο. Ξαφνικά της απευθύνει τον λόγο
μία πολυκατοικία. Τη μελωδία που μπορεί να ακούγεται
σε αυτήν τη σκηνή, μπορείτε να την βρείτε εδώ
. Η ένταση σιγά - σιγά χαμηλώνει...
-
Πολυκατοικία: Αχ μωρέ, εσένα κάπου
σε ξέρω, αλλά δεν θυμάμαι από που... (ο
αντίχειρας ακουμπά στον πηγούνι).
-
Ανθένια: Δεν με θυμάσαι; (Αρχίζει
να εκνευρίζεται) Είμαι η νεράιδα της
φύσης και είμαι πολύ θυμωμένη μαζί σου!
(Έχει τα χέρια της στην μέση της)
-
Πολυκατοικία: Μα γιατί είσαι
θυμωμένη;
-
Ανθένια: Μην κάνεις πως δεν θυμάσαι.
Ξέρεις ότι δεν τηρήσατε την υπόσχεση
σας πως δίπλα από κάθε πολυκατοικία θα
υπάρχουν και πολλά δέντρα (ο δείκτης
της Ανθένιας είναι σηκωμένος προς το
πρόσωπο της πολυκατοικίας) και εδώ δε
βλέπω ούτε ένα δέντρο!
-
Πολυκατοικία: Μα πώς; Έχουμε στολίσει
όλη την πόλη με πλαστικά, χάρτινα και
γυάλινα Χριστουγεννιάτικα δέντρα!
(ξύσιμο του κεφαλιού)
-
Ανθένια: Με κοροϊδεύεις; Αυτά είναι
ψεύτικα και δεν δίνουν καρπούς. (γυρνάει
την πλάτη)
-
Πολυκατοικία: Αχ αυτό δεν το είχα
σκεφτεί Νεράιδα μου… Νιώθω τύψεις και
σου ζητώ συγγνώμη μέσα από την καρδιά
μου (κρύψιμο του προσώπου με τα δύο χέρια
)… Πρέπει όμως να βρούμε κάποια λύση
στο πρόβλημα μας.
-
Ανθένια: Χαίρομαι που το κατάλαβες
έστω και αργά. Έχω ήδη την λύση στο
πρόβλημα μας. Θα σκορπίσω σε όλη την
πόλη τους μαγικούς μου σπόρους και μέχρι
το ξημέρωμα θα φυτρώσει το πρώτο δέντρο
δίπλα σου.
ΣΚΗΝΗ
Γ’
Σκηνικό:
Ξημερώνει
μια
πανέμορφη ηλιόλουστη
μέρα
και
τα πουλάκια κελαηδάνε. Ο ουρανός είναι
γαλανός, ο ήλιος λάμπει, σύννεφα δεν
υπάρχουν. Στο σκηνικό υπάρχουν
μια πολυκατοικία και μια πανέμορφη
πορτοκαλιά που είναι γεμάτη με μεγάλα
ολοστρόγγυλα πορτοκάλια. Ξυπνάει η
πολυκατοικία και με το που ανοίγει τα
μάτια της αντικρίζει μια πανέμορφη
πορτοκαλιά. Την μελωδία
που μπορεί να ακούγεται σε αυτήν τη σκηνή, μπορείτε να τη βρείτε εδώ
. Η ένταση σιγά - σιγά χαμηλώνει...
-
Πολυκατοικία:
(Χασμουριέται) Καλημέρα! Καλωσόρισες
στην πόλη μας! Πως σε λένε,
-
Πορτοκαλιά:
Καλημέρα είμαι η πορτοκαλιά.
-
Πολυκατοικία:
(Κοιτάει τα πορτοκάλια) Θα μου δώσεις
να
δοκιμάσω ένα πορτοκάλι;
Έχω πολύ καιρό να φάω πορτοκάλι.
-
Πορτοκαλιά:
Μα φυσικά! Δεν τους κρατώ για μένα τους
καρπούς μου.
Μου αρέσει να τους μοιράζομαι.
-
Πολυκατοικία:
(Τρώει το πορτοκάλι) Χμμ! Είναι
πολύ νόστιμο! Είχε δίκιο η Ανθένια.
Ομορφαίνετε την πόλη και πραγματικά
θέλω να μείνετε για πάντα εδώ και και
να γίνετε ακόμα περισσότερα. Σου υπόσχομαι
ότι θα σας προστατέψουμε και αυτή την
φόρα θα κρατήσουμε την υπόσχεση μας.
-
Πορτοκαλιά:
(Δίνει το κλαδί της που είναι το χέρι
της) Είμαστε σύμφωνοι λοιπόν!
ΣΚΗΝΗ
Δ’
Σκηνικό:
Η Ανθένια χαρούμενη επιστρέφει στο
δάσος για
να μεταφέρει στη Μηλιά τα ευχάριστα νέα
από την επίσκεψή της στην πόλη. Η
Μηλιά είναι ήδη τοποθετημένη στη σκηνή
και η
Νεράιδα Ανθένια εμφανίζεται στη σκηνή
τραγουδώντας ανέμελα μια χαρούμενη
μελωδία και πλησιάζει τη Μηλιά. Την μελωδία
που μπορεί να ακούγεται σε αυτήν τη σκηνή, μπορείτε να τη βρείτε εδώ
. Η ένταση σιγά – σιγά χαμηλώνει...
-
Ανθένια:
Σου έχω ευχάριστα νέα, Μηλιά μου!
(Πλησιάζει
χαρούμενη)
-
Μηλιά:
Για πες μου, τι έγινε, νεράιδά μου;
(Περιμένει
να ακούσει με αγωνία)
-
Ανθένια:
Εντάξει, βρέθηκε η λύση και η πόλη γέμισε
με πολλά πανέμορφα δέντρα! Μη σου πω ότι
πλέον τα δέντρα είναι περισσότερα από
τις πολυκατοικίες, γιατί θα με πεις
υπερβολική, χαχα!
-
Μηλιά:
Χαχα! Ήμουν σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις!
Αχ, τι θα κάναμε χωρίς εσένα...; (Λέει
ανακουφισμένη)
-
Ανθένια:
Χαχα! Είμαι πολύ χαρούμενη! Έχω μια ιδέα!
Τι λες; Θες να φτιάξουμε καμιά μηλόπιτα
να το γιορτάσουμε; (λέει με ενθουσιασμό)
-
Μηλιά:
Μα φυσικά! Σου έχω ετοιμάσει πεντανόστιμα
μηλαράκια!
-
Ανθένια:
Αχ,
τέλεια! Πάω
λοιπόν να ετοιμάσω την μηλόπιτα γιατί
πεινάω πολύ! Τα λέμε μετά! Αντίο!
(Απομακρύνεται
η νεράιδα Ανθένια από τη σκηνή)
-
Μηλιά:
Γεια σου, Ανθένια! (Κλείνει
η αυλαία)
Ψωμά Ανθή
