Παραμύθι: "Οι Φύλακες των Δέντρων"
Της Ανθής Ψωμά
Ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι που ανάγεται στην περιβαλλοντική εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση
(Κατεβάστε το σε μορφή PDF!)
"Πριν από χιλιάδες χρόνια ζούσαν σε ένα ψηλό, δασωμένο και περήφανο βουνό οι Δρυώνες που ήταν ένας πολύ ειρηνικός λαός. Σε αυτό το βουνό φύτρωναν πολύ ψηλά δέντρα που οι κάτοικοι τα ονόμαζαν "Βελανιδιές". Είχαν πολύ γερό κορμό και ξύλο που δε σάπιζε. Οι κάτοικοι, όταν τα δέντρα ψήλωναν πολύ, έκοβαν τις κορυφές τους και έφτιαχναν τα πιο όμορφα και γερά έπιπλα που έγιναν ξακουστά σε όλα τα μέρη της Γης. Τα Χριστούγεννα συνήθιζαν να στολίζουν τα δέντρα και να κρεμάνε μπάλες πολύχρωμες που μαζί με αυτές κρεμούσαν τις ευχές τους για τη νέα χρονιά. Τόσο πολύ ήταν δεμένη η ζωή τους με τα δέντρα του δασωμένου βουνού.
Για πολλά χρόνια ήταν ευτυχισμένοι και ζούσαν ειρηνικά. Μέσα στους κορμούς των δέντρων ζούσαν οι "Δρυάδες", τα ξωτικά που προστάτευαν το δάσος από τις φωτιές και απολάμβαναν το θρόισμα των φύλλων και τη μοσχοβολιά των βελανιδιών. Ώσπου ξαφνικά εμφανίστηκαν ομάδες άγριων ανθρώπων που ταξίδευαν από μακριά, όμως από παντού τους έδιωχναν. Μόλις αντίκρισαν το δασωμένο βουνό, θαμπώθηκαν από την αγέρωχη ομορφιά του. Έστησαν πρόχειρα τις σκηνές τους και προσπάθησαν να ριζώσουν στο ευλογημένο βουνό. Είχαν βαριά τσεκούρια και με αυτά έκοβαν τα δέντρα από τη ρίζα και τα πλήγωναν. Άλλες φορές έκαιγαν τα δέντρα για να αναγκαστούν οι Δρυώνες να εγκαταλείψουν το βουνό.
Οι κάτοικοι ήταν απελπισμένοι γιατί οι νέοι γείτονες ήταν εχθρικοί και τους έδιωχναν από την χώρα των πατέρων τους. Σε αυτό το βουνό είχαν ριζώσει βαθιά τα δέντρα αλλά και οι άνθρωποι που τα φρόντιζαν και τα πονούσαν. Προσεύχονταν όλοι μαζί για να προστατεύσουν το βουνό τους. Για χρόνια όμως ζούσαν με τον φόβο και την απειλή των γειτόνων και προσπαθούσαν να φυτεύουν καινούρια δέντρα στη θέση εκείνων που είχαν καεί. Δεν τους είχε μείνει ελπίδα καμιά. Ώσπου ξαφνικά ένας μεγάλος κατακλυσμός και πλημμύρες κατέστρεψαν τις πρόχειρες κατασκευές των κακών γειτόνων και πνίγηκαν, γιατί δε σεβάστηκαν το βουνό και τους κατοίκους που ζούσαν αιώνες σ' αυτό. Από τότε οι Δρυώνες ζουν ειρηνικά στο βουνό τους και αφηγούνται στα εγγόνια τους αυτήν την ιστορία για να μη ξεχνούν ποιοι είναι και γιατί πρέπει να γίνουν φύλακες και προστάτες των δέντρων".
Ανθή Ψωμά
