Παραμύθι: "Ο Χιονάνθρωπος και το Πνεύμα των Χριστουγέννων"
Της Ανθής Ψωμά
Βρείτε το παρακάτω και σε μορφή PDF
Κάποτε πριν πολλά χρόνια σ' ένα μικρό χωριό στο βουνό ζούσαν δύο αδέλφια, ο Νικόλας και η Αλίκη. Κάθε χρόνο περίμεναν με ανυπομονησία την ημέρα των Χριστουγέννων! Στόλιζαν το μεγάλο χριστουγεννιάτικο δέντρο με μικρά φωτάκια, κόκκινες και χρυσές μπάλες, αλλά και με χειροποίητα στολίδια που έφτιαχναν στο σχολείο. Το σπίτι μοσχομύριζε κανέλα από τα μελομακάρονα και τα κουλουράκια, τα οποία απολάμβαναν να τρώνε μπροστά από το τζάκι.
Εκείνη την παραμονή των Χριστουγέννων είχαν κάνει την εμφάνισή τους από νωρίς στη βάση του δέντρου τα πρώτα δώρα που είχαν επάνω τα ονόματά τους. "Τι πολλά δώρα!" αναφώνησαν τα δυο αδέλφια με χαρά! Την ίδια μέρα επισκέφτηκαν τα σπίτια των φίλων τους για να ψάλλουν τα κάλαντα. Στα σπίτια που επισκέφτηκαν αισθάνονταν ότι υπήρχε πολλή αγάπη και θαλπωρή, ωστόσο παρατήρησαν ότι κάτω από τα γιορτινά δέντρα δεν υπήρχαν δώρα. Υπέθεσαν λοιπόν ότι οι φίλοι τους θα είχαν μεγάλη αγωνία για το αν θα άνοιγαν κι αυτοί τα δώρα τους τη μέρα των Χριστουγέννων.
Η Αλίκη τότε είχε μια αναλαμπή και μοιράστηκε αμέσως την ιδέα της με τον αδελφό της. Και οι δύο μαζί κατέστρωσαν ένα φοβερό σχέδιο! Ξέρετε ποιο ήταν το πρώτο βήμα; Μάζεψαν όλα τα παιδιά της γειτονιάς και έφτιαξαν με το πλούσιο κάτασπρο χιόνι έναν τεράστιο λαμπερό χιονάνθρωπο στην κεντρική πλατεία του χωριού. Του έβαλαν σκουφάκι μάλλινο και γάντια, ένα καρότο για μύτη και δυο κλαδιά για χέρια. Απολάμβαναν ατελείωτο παιχνίδι στο χιόνι! Μετά από ώρες γύρισαν στα σπίτια τους, όλοι χαρούμενοι -μα και κουρασμένοι- και αποκοιμήθηκαν κάνοντας όνειρα όμορφα για τη μεγάλη μέρα που ξημέρωνε.
Η Αλίκη όμως και ο Νικόλας είχαν αναλάβει κι άλλη μία αποστολή, την οποία θα έφερναν εις πέρας χωρίς να γνωρίζουν τίποτα τα παιδιά του χωριού. Να λοιπόν τι σκέφτηκαν... Τα δώρα κάτω από το δέντρο τους, όπως σας είπα, ήταν πάρα πολλά, γι' αυτό αποφάσισαν να τα μαζέψουν και να τα βάλουν γύρω-γύρω από τον χιονάνθρωπο, αναγράφοντας στο καθένα απ' αυτά τα ονόματα των φίλων τους...
Την επόμενη μέρα, τα παιδιά της γειτονιάς μαζεύτηκαν γύρω από τον λαμπερό Χιονάνθρωπο και ξαφνιασμένα αντίκρισαν ένα πλήθος δώρων γύρω-γύρω από αυτόν! Γεμάτα περιέργεια, πλησίασαν τρέχοντας για να ανοίξουν τα δώρα τους. Κανένα παιδί δεν έμεινε παραπονεμένο! Τα μάτια τους έλαμπαν από ευτυχία! Οι χωριανοί έκπληκτοι παρακολουθούσαν και απορούσαν με το περίεργο θαύμα που συνέβη! "Μα πώς μαζεύτηκαν τόσα δώρα, τόσο γρήγορα..;", αναρωτιόντουσαν.
Τα παιδιά όμως πίστεψαν ότι ήταν το θαύμα της αγάπης και της ελπίδας, και ήξεραν μέσα τους πως αυτό ήταν το μεγαλύτερο από τα δώρα που βρίσκονταν μέσα στα πολύχρωμα κι όμορφα κουτιά.
Ανθή Ψωμά
